Kunachya Khandyawar Kunache Oze | Arati Prabhu | Samana [1974] | Movie Lyrics

Samana [1974] | Marathi Movie Lyrics

कुणाच्या खांदयावर कुणाचे ओझे | Kunachya Khandyawar Kunache Oze
चित्रपट : सामना

कुणाच्या खांदयावर कुणाचे ओझे
कशासाठी उतरावे तंबू ठोकून
कोण मेले कोणासाठी रक्त ओकून
जगतात येथे कुणी मनात कुजून
तरी कसे फुलतात गुलाब हे सारे

दीप सारे जाती येथे विरुन विझून
वृक्ष जाती अंधारात गोठून जळून
जीवनाशी घेती पैजा घोकून घोकून
म्हणती हे वेडे पीर तरी आम्ही राजे

अंत झाला अस्ताआधी जन्म एक व्याधी
वेदनांची गाणी म्हणजे पोकळ समाधी
देई कोण हाळी त्याचा पडे बळी आधी
हारापरी हौतात्म्य हे त्याच्यागळी साजे
_आरती प्रभू

Kunachya khandyawar kunache oze
Kashasathi utarave tambu thokun
Kon mele konasathi rakt okun
Jagatat yethe kuni manat kujun
Tari kase phulatat gulab he sare

Deep sare jati yethe virun vizun
Vruksh jati andharat gothun jalun
Jeevanashi gheti paija ghokun ghokun
Mhanati he vede peer tari amhi raje

Anta jhala asta-aadhi janma ek vyadhi
Vedananchi gaani mhanaje pokal samadhi
Dei kon hali tyacha pade bali aadhi
Harapari houtatmya he tyachyagali saje
_Arati Prabhu

Chintamani Tryambak Khanolkar
(8 March 1930 – 26 April 1976)
He writes all poems under name 'Arati Prabhu'.

Lava Lava Kari Pata | Arati Prabhu [Chintamani Khanolkar] | Nivadung | Marathi Kavita | Movie Lyrics

Lav Lav Kari Pata | Nivdung | Marathi Song Lyrics

लवलव करी पात | Lava Lava Kari Pata
चित्रपट : निवडुंग | Movie: Nivadung

लवलव करी पात,
डोळं नाही थार्‍याला
एकटक पहावं कसं,
लुकलूक तार्‍याला

चवचव गेली सारी,
जोर नाही वार्‍याला
सुटं सूटं झालं मन,
धरु कसं पार्‍याला

कुणी कुणी नाही आलं,
फडफड गं राव्याची
रुणझूण हवा का ही,
गाय उभी दाव्याची

तटतट करी चोळी,
तुटतुटक गाठीची
उंबर्‍याशी जागी आहे,
पारुबाई साठीची
_आरती प्रभू

Lavlav kari paat,

Dola nahi tharyala

Ekatak pahav kas,

Lukluk taryala

Chavchav geli sari,

Jor nahi varyala

Sut sut jhal man,

Dharu kas paryala

Kuni kuni nahi ala,

Fadfad ga ravyachi

Runujhunu hava ka hi,

Gay ubhi davyachi

Tat tat kari choli,

Tutatutak gathicha

Umbaryashi jagi ahe,

Parubai sathichi

_Arati Prabhu

Chintamani Tryambak Khanolkar
(8 March 1930 – 26 April 1976)
He writes all poems under name 'Arati Prabhu'.

Samaichya Shubhra Kalya | Arati Prabhu [Chintamani Khanolkar] | Marathi Kavita | Movie Lyrics

समईच्या शुभ्र कळ्या | Samaichya Shubhra Kalya

समईच्या शुभ्र कळ्या,
उमलवून लवते

केसातच फुललेली
जाई पायाशी पडते

भिवयांच्या फडफडी,
दिठीच्याही मागेपुढे
मागेमागे राहिलेले
माझे माहेर बापुडे

साचणार्‍या आसवांना
पेंग येते चांदणीची
आजकाल झाले आहे
विसराळू मुलखाची

थोडी फुले माळू नये,
डोळा पाणी लावू नये
पदराच्या किनारीला
शिवू शिवू ऊन गं ये

हासशील हास मला,
मला हासू ही सोसेना
अश्रू झाला आहे खोल,
चंद्र होणार का दुणा

_आरती प्रभू

Chintamani Tryambak Khanolkar
(8 March 1930 – 26 April 1976)
He writes all poems under name 'Arati Prabhu'.

Ti yete anik jaate | Arati Prabhu [Chintamani Khanolkar] | Marathi Kavita | Movie Lyrics

ती येते आणिक जाते | Ti yete anik jaateAarati Prabhu

ती येते आणिक जाते
येताना कधी कळ्या आणिते
अन जाताना फुले मागते


येणे-जाणे, देणे-घेणे
असते गाणे जे न कधी ती म्हणते

येताना कधी अशी लाजते
तर जाताना ती लाजविते
कळते काही उगीच तीहि
नकळत पाही काहीबाही
अर्थावाचून उगीच नाही नाही म्हणते

येतानाच कसली रीत
गुणगुणते ती संध्यागीत
जाताना कधी फिरून येत
जाण्यासाठीच दुरून येत
विचित्र येते विरून जाते जी सलते

_ आरती प्रभू



Chintamani Tryambak Khanolkar
(8 March 1930 – 26 April 1976)
He writes all poems under name 'Arati Prabhu'.

Ye Re Ghana | Arati Prabhu [Chintamani Khanolkar] | Marathi Kavita | Movie Lyrics

ये रे घना | Ye Re Ghana

ये रे घना, ये रे घना
न्हाऊ घाल माझ्या मना


फुले माझी अळुमाळू,
वारा बघे चुरगळू
नको नको म्हणताना,
गंध गेला रानावना

टाकुनिया घरदार नाचणार, नाचणार
नको नको म्हणताना,
मनमोर भर राना

नको नको किती म्हणू,
वाजणार दूर वेणू
बोलावतो सोसाट्याचा,
वारा मला रसपाना

_आरती प्रभू



Chintamani Tryambak Khanolkar
(8 March 1930 – 26 April 1976)
He writes all poems under name 'Arati Prabhu'.

Saprem Dya Niropa | Arati Prabhu [Chintamani Khanolkar] | Marathi Kavita

सप्रेम द्या निरोप | Saprem Dya Niropa

तो एक वृद्ध माळी गेला पिकून आहे
निद्रीस्त शांतकाय आता पडून आहे


गुंफून शेज त्याची हळूवार पाकळ्यांनी
हा वेल मोगय्राचा पानी मिटून आहे

अंगावरी कळ्यांची पसरून शाल गेला
सारा गुलाब आता रोखून श्वास आहे

जाईजुई बसून कोन्यांत दूर कोठे
अस्फुट गीत मंद हूरहूर बोलताहे

वनवेळू वाजताहे एकांतकिर्र ऐसा
माळीच की अखेरी निश्वास टाकताहे

वाजून मेघ जातो घननीळसा विरून
सर्वत्र तो भरून गंभीर नाद आहे

बोले अखेरचे तो, आलो ईथे रिकामा
'सप्रेम द्या निरोप, बहरून जात आहे'


_आरती प्रभू



Chintamani Tryambak Khanolkar
(8 March 1930 – 26 April 1976)
He writes all poems under name 'Arati Prabhu'.