Barach Kahi | Spruha Joshi | Marathi Kavita Sangrah

Barach Kahi | बरंच काही | Spruha Joshi Kavita

Barach Kahi | Spruha Joshi Kavita | Marathi Kavita Sangrah

बरंच काही,
आपण मागायच्याही आधी
पाऊस देऊन जातो..
सांडून जातो धुवांधार
आसुसलेलं, थबकलेलं
बरंच काही.
मोकळं मोकळं करून जातो..
पाऊस सांगत नाही
त्याच्या मनातलं यायच्या आधी,
पण आपल्या मनातलं
सारं काही शहाण्यासारखं समजून घेत
हवं तेव्हा, हवा तसा
आपल्यासाठीच भरून येतो..
निवळशंख पाणी
एक थेंब, दोन थेंब..
आभाळभर रांगच रांग;
पुन्हा थेंब, त्यात पाऊस..
नितळ नितळ करत जातो,
बरंच काही,
आपण मागायच्याही आधी
पाऊस देऊन जातो..
_स्पृहा जोशी

Ye re yere pausa | Poems for kids | Marathi Kavita

Ye re yere pausa | Poems for kids

येरे येरे पावसा
तुला देतो पैसा
पैसा झाला खोटा
पाऊस आला मोठा

ये ग ये ग सरी
माझे मडके भरी
सर आली धाउन
मडके गेले वाहुन!
_ बालगीते

Ye re ye re pausa,
tula deto paisa
paisa zhala khota,
paoos ala motha

Ye ga ye ga saree,
majhe madke bhari,
sar ali dhaoon
madke gele wahoon
_ Nursery Rhyme

Katarweli basalo hoto | Guru Thakur | Marathi Kavita

कातरवेळी बसलो होतो
आठवणींचा पिंजत कापूस
तशात पाऊस …



ठुसठुसणारे घाव पुराणे
वीस्कटलेले डाव पुराणे
अन पुराणे काही उखाणे
सुटता झालो उगाच भावुक
तशात पाऊस…

त्यात कुठुनसा आला वारा
कापुस घरभर झाला सारा
पसार्‍यात त्या हरवुन गेलो
कधी अन कसा कुणास ठावुक
तशात पाऊस...
_ गुरु ठाकूर

Katarweli baslo hoto
Athvanincha pinjat kapus
Tashat Paus...

Thusthusnare ghav purane
viskatlele daav purane
Ann purane kahi ukhane
Sutata jhalo ugach bhauk
Tashat paus...

Tyat kuthunsa aala vaara
Kapus gharbhar jhala sara
Pasaryat tya harvun gelo
Kadhi ann kasa kunas thauk
Tashat paus...
_Guru Thakur

ती गेली तेव्हा (Ti Geli Tevha by Grace)

ती गेली तेव्हा रिमझिम
पाऊस निनादत होता
मेघांत अडकली किरणे
हा सूर्य सोडवित होता


ती आई होती म्हणुनी
घनव्याकुळ मीही रडलो
त्यावेळी वारा सावध
पाचोळा उडवित होता

अंगणात गमले मजला
संपले बालपण माझे
खिडकीवर धुरकट तेव्हा
कंदील एकटा होता
_ ग्रेस

Shravanmasi Harsh Manasi | Tryambak Bapuji Thombre [Balkavi] | Rain Poem | Marathi Song Lyrics

Shravanmasi Harsh Manasi | Tryambak Bapuji Thombre

Shravanmasi Harsh Manasi | Rain Poem in Marathi

श्रावण मासी हर्ष मानसी हिरवळ दाटे चोहिकडे,
क्षंणात येते सर सर शिरवे क्षंणात फिरुनि ऊन पडे

वरति बघता इंद्र धनुचा गोफ दुहेरि विणलासे
मंगल तोरण काय बांधले नभोमंडपी कुणी भासे

झालासा सुर्यास्त वाटतो, सांज अहाहा तो उघडे
तरु शिखरावर उंच घरावर पिवळे पिवळे ऊन पडे

उठती वरती जलदांवरती अनंत संध्याराग पहा
सर्व नभावर होय रोखिले सुंदरतेचे रुप महा

बलाकमाला उडता भासे कल्पसुमांची माळिच ते
उतरुनि येती अवनीवरती ग्रहगोलचि की एकमते

फडफड करुनि भिजले अपुले पखं पाखरे सावरती
सुंदर हरिणी हिरव्या कुरणी निजबाळांसह बागडती

खिल्लारे ही चरती रानी गोपही गाणी गात फिरे
मंजूळ पावा गाई तयांचा श्रावण महिमा एकसुरे

सुवर्ण चंपक फुलला विपिनी रम्य केवडा दरवळला
पारिजातही बघता भामा रोष मनीचा मावळला

सुंदर परडी घेऊनि हाती पुरोपकंठी शु्द्धमती
सुंदर बाला या फुलमाला रम्य फुले पत्री खुडती

देव दर्शना निघती ललना हर्ष मावे ना हदयात
वदनी त्यांच्या वाचून घ्यावे  श्रावण महिन्याचे गीत
_ [त्र्यंबक बापूजी ठोमरे] बालकवी

Paus Kadhicha Padato | पाऊस कधीचा पडतो | Grace | Marathi Kavita

Paus Kadhicha Padato | Marathi Kavita Sangrah

Paus Kadhicha Padato | Marathi poems on Rain

पाऊस कधीचा पडतो
झाडांची हलती पाने,
हलकेच जाग मज आली
दु:खाच्या मंद सुराने

डोळ्यांत उतरते पाणी
पाण्यावर डोळे फिरती,
रक्ताचा उडला पारा
या नितळ उतरणीवरती

पेटून कशी उजळेना
ही शुभ्र फुलांची ज्वाला,
तार्‍यांच्या प्रहरापाशी
पाऊस असा कोसळला

संदिग्ध घरांच्या ओळी
आकाश ढवळतो वारा,
माझ्याच किनार्‍यावरती
लाटांचा आज पहारा
_ ग्रेस

Paus kadhicha padato
Jhadanchi halati pane,
Halakech Jaag maja aali
Dukhanchya mand surane

Dolyat utarate paani
Panyawar dole phirati,
Raktacha udala para
Ya nital utaraniwarati

Petun kashi ujalena
Hi shubhra phulanchi jwala,
Taryanchya praharapashi
Paus asa kosalala

Sandigdh gharanchya oli
Akash dhawalato wara,
Majhyach kinarya warati
Latancha aaj pahara
_Grace

Dahali Marathi Kavita | Grace | Marathi Kavita Sangrah

Dahali Marathi kavita By Grace | Marathi Poems on Rain

किरमिजी वळणाचा धुंद पाऊस येतो
निळसर कनकांचे दीप हातात देतो



हृदय सजविणारा मित्र नाही उशाशी
घरभर घन झाले आत ये ना जराशी

नितळ मधुर माझे भास सारे कशाने?
सहज तरल व्हावे देह्साक्षी जडाने

वणवण फिरणारा मांड दारात वारा
सरळ झडप घेतो पक्षि सोडून चारा

गगन गहन होई प्रार्थनांच्याप्रमाणे
सतत घुमविणारी हाक येई पुराने

तुजसम बुडविणारी एक छाया दिसेना
स्वरविण वतनाची दुक्ख साधे रचेना

मधुर विजनवासी उंच त्याचा पिसारा
बुडत बुडत गेल्या रुद्रवर्षेत तारा

पदर पिळुनी चोळी वाळवावी निराळी
म्हणुनी धरुनी हाती चंदनाची डहाळी.

_ ग्रेस

Tujhya Majhya Save Kadhi | Sandeep Khare | Namanjoor | Marathi Kavita

Tujhya Majhya Save Kadhi | Sandeep Khare kavita | Marathi Kavita Sangrah

तुझ्यामाझ्या सवे कधी गायचा पाऊसही,

तुला बोलावता पोचायचा पाऊसही


पडे ना पापणी पाहून ओलेती तुला,
कसा होता नि नव्हता व्हायचा पाऊसही

तुला मी थांब म्हणताना तुला अडवायला,
कसा वेळीच तेव्हा यायचा पाऊसही

मला पाहून ओला विरघळे रुसवा तुझा,
कशा युक्त्या मला शिकवायचा पाऊसही

कशी भर पावसातही आग माझी व्हायची,
तुला जेव्हा असा बिलगायचा पाऊसही

अता शब्दांवरी या फक्त उरलेल्या खूणा,
कधी स्मरणे अशी ठेवायचा पाऊसही
 _  संदीप खरे [By Sandeep Khare]

---

Sandeep Khare - The famous Marathi poet, singer and copywriter in India. 'Tujhya Majhya Save' is one of his poems [lyrics] in Marathi Kavita Sangrah. 'Namanjoor' is one of his famous poetry collections.

तुझ्यामाझ्या सवे | Tujhya Majhya Save Kadhi
Sandeep Khare

(Born: 13 May 1973, Pune, Maharashtra)

Album: Namanjoor

Music and lyrics: Sandeep Khare

Singer: Sandeep Khare & Salil Kulkarni

Deva hyahi deshat paus pad | D P Chitre

देवा, ह्याही देशात पाऊस पाड
जिथे पाण्याला येतो खुनाचा वास

जिथे हिंसेच्या मळ्यात पिकतो ऊस किंवा ताग
देवा, जिथे तू आहेस तोवर निषिद्ध आहे वैताग
देवा, ह्याही देशात पाऊस पाड
जिथे माणसांचं ख़त घालून समाज उगवतात
जिथे बळी जाणारे तुझ्यावर विश्वास ठेवतात
आणि बळी घेणारे तुझेच अवतार असतात
देवा, ह्याही देशात पाऊस पाड
जिथे दुष्काळही नशिबं फळवून जातात
जिथे माणुसकीची यंत्र अखंड चालू असतात
जिथे परोपकाराचा ओव्हरटाईम सदैव चालतो
देवा, ह्याही देशात पाऊस पाड
कारण इथे भरपूर खाणारे गाणी गातात
आणि ऊपाशी मरणारे त्यांना साथ करतात
जिथे दुश्काळ आणि सुकाळ एकत्र नांदतात
देवा, ह्याही देशात पाऊस पाड

[दिलीप पुरुषोत्तम चित्रे ह्यांना आदरांजली]
__दि. पु. चित्रे 

Dole Bharun Ale Majhe | Mangesh Padgaonkar | Marathi Kavita

Mangesh Padgaonkar
(Born: 10 March 1929, Died: 30 December 2015)

पाऊस कोसळे हा अंधारले दिसे
डोळे भरून आले माझे असे कसे?


गेल्या बुडून वाटा गेली बुडून राने
झाले उदास गाणे माझे असे कसे?

या पावलांस लाटा ओढून खोल नेती
हे प्राण ओढ घेती माझे असे कसे?

कां सांग याद येते? एकान्त हा सभोती
हे सूर डोह होती माझे असे कसे?

__मंगेश पाडगांवकर

मला टोचते मातीचे यश

श्रावणातले ऊन रेशमी
आकाशाला बांधून ठेवी
घट्ट धरेशी

सह्याद्रीच्या गळ्यात पडती
श्रावणतल्या सरी सराईत
ओलेत्याने
आणि ओणव्या माळालाही
हंबरणारा अवखळ वारा
ढुशी मारतो भलत्या जागी
अडचणीतल्या पाऊलवाटा
अंग चोरुनी हळूच पळती
माझ्या जवळून
मजला टाळून
- ब्रम्ह जाहले धरणीला वश
अशा प्रसंगी
आत कुठेसे
मला टोचते मातीचे यश

__विंदा करंदीकर

Sang Sang Bholanath | Poems for Kids | Marathi Kavita

Sang Sang Bholanath | Poems for kids

सांग सांग भोलानाथ,
पाऊस पडेल काय?
शाळेभोवती तळे साचून,
सुटटी मिळेल काय?

भोलानाथ दुपारी आई झोपेल काय?
लाडू हळूच घेताना आवाज होईल काय?
भोलानाथ... भोलानाथ...

भोलानाथ, भोलानाथ.. खरं सांग एकदा
आठवडयातन रविवार, येतील का रे तीनदा?
भोलानाथ... भोलानाथ...

भोलानाथ उद्या आहे, गणिताचा पेपर
पोटात माझ्या कळ येऊन दुखेल का रे ढोपर?
भोलानाथ... भोलानाथ...
_मंगेश पाडगांवकर

Sang sang bholanath,
paus padel kay?
Shalebhowati tale sachun,
Sutti milel kay?

Bholanath dupari aai zopel kay?
Ladu haluch ghetana aawaz hoiel kay?
Bholanath... Bholanath...

Bholanath, bholanath.. khar sang ekda
Athwadyatun raviwar yetil ka re tinda?
Bholanath... Bholanath...

Bholanath udya ahe ganitacha paper
Patat majhya kal yeun dukhel ka re dhopar?
Bholanath... Bholanath...
_Mangesh Padgaonkar

(Born: 10 March 1929, Died: 30 December 2015)

आला आषाढ-श्रावण

आला आषाढ-श्रावण
आल्या पावसाच्या सरी;
किती चातकचोचीने
प्यावा वर्षा‌ऋतू तरी!


काळ्या ढेकळांच्या गेला
गंध भरून कळ्यांत;
काळ्या डांबरी रस्त्याचा
झाला निर्मळ निवांत.

चाळीचाळीतून चिंब
ओंली चिरगुटें झाली;
ओल्या कौलारकौलारीं
मेघ हुंगतात लाली.

ओल्या पानांतल्या रेषा
वाचतात ओले पक्षी;
आणि पोपटी रंगाची
रान दाखवितें नक्षी.

ओशाळला येथे यम,
वीज ओशाळली थोडी,
धावणाऱ्या क्षणालाही
आली ओलसर गोडी.

मनी तापलेल्या तारा
जरा निवतात संथ;
येतां आषाढ-श्रावण
निवतात दिशा-पंथ.

आला आषाढ-श्रावण
आल्या पावसाच्या सरी;
किती चातकचोचीने
प्यावा वर्षा‌ऋतू तरी!

__बा.सी.मर्ढेकर