Dahali Marathi kavita By Grace | Marathi Poems on Rain
किरमिजी वळणाचा धुंद पाऊस येतोनिळसर कनकांचे दीप हातात देतो
हृदय सजविणारा मित्र नाही उशाशी
घरभर घन झाले आत ये ना जराशी
नितळ मधुर माझे भास सारे कशाने?
सहज तरल व्हावे देह्साक्षी जडाने
वणवण फिरणारा मांड दारात वारा
सरळ झडप घेतो पक्षि सोडून चारा
गगन गहन होई प्रार्थनांच्याप्रमाणे
सतत घुमविणारी हाक येई पुराने
तुजसम बुडविणारी एक छाया दिसेना
स्वरविण वतनाची दुक्ख साधे रचेना
मधुर विजनवासी उंच त्याचा पिसारा
बुडत बुडत गेल्या रुद्रवर्षेत तारा
पदर पिळुनी चोळी वाळवावी निराळी
म्हणुनी धरुनी हाती चंदनाची डहाळी.
_ ग्रेस
No comments:
Post a Comment