ती गेली तेव्हा (Ti Geli Tevha by Grace)

ती गेली तेव्हा रिमझिम
पाऊस निनादत होता
मेघांत अडकली किरणे
हा सूर्य सोडवित होता


ती आई होती म्हणुनी
घनव्याकुळ मीही रडलो
त्यावेळी वारा सावध
पाचोळा उडवित होता

अंगणात गमले मजला
संपले बालपण माझे
खिडकीवर धुरकट तेव्हा
कंदील एकटा होता
_ ग्रेस

Aai mhanuni koni | Yashawant | Marathi Kavita Aai | आई म्हणोनी कोणी

Aai mhanuni koni | आई म्हणोनी कोणी
Lyrics: Yashawant | यशवंत

आई म्हणोनी कोणी,
आईस हाक मारी
ती हाक येई कानी,
मज होय शोककारी

नोहेच हाक माते,
मारी कुणी कुठारी
आई कुणा म्हणू मी?
आई घरी न दारी

चारा मुखी पिलांच्या
चिमणी हळूच देई
गोठ्यात वासरांना
ह्या चाटतात गाई
वात्सल्य हे बघुनी
व्याकूळ जीव होई

येशील तू घराला
परतून केधवा गे?
रुसणार मी न आता
जरी बोलशील रागे
आई कुणा म्हणू मी,
आई घरी न दारी
स्वामी तिन्ही जगाचा
आईविना भिकारी

_ यशवंत दिनकर पेंढरकर

Unch Unch Majha Jhoka | Indira Sant | Marathi Kavita

Indira Sant
(Born: 4 January 1914, Died: 2000)

उंच उंच माझा झोका

उंच उंच माझा झोका, झोका बांधला आकाशाला
झोका चढता-उतरता झाला पदर वारा वारा


झोक्याला देते वेग पाय टेकून धरणीला
लाल मातीच्या परागाचा रंग चढतो पावलाला

झोका चढतो पूर्वेवर, जाईजुईंनी सावरीला
दंवा-धुक्याचा शुभ्र साज अंगावरती चढविला

झोका चढतो पश्चिमेला, वेल लालन देते तोल
मोकळ्या केसांमधे गुंफी सनया लाललाल

झोका चढतो उंच उंच, पाय पोचती मेघांवरती
इंद्राच्या डोहावरी लाल पाखरें पाण्या येती

झोका चढतो उंच उंच, मला थांबता थांबवेना
गुंजेएवढे माझे घर त्याची ओळख आवडेना

_ इंदिरा संत

भय इथले संपत नाही (Bhay Ithale Sampat Nahi by Grace)

भय इथले संपत नाही, मज तुझी आठवण येते
मी संध्याकाळी गातो तू मला शिकविली गीते

ते झरे चंद्रसजणांचे ती धरती भगवी माया,
झाडांशी निजलो आपण झाडांत पुन्हा उगवाया

तो बोल मंद हळवासा आयुष्य स्पर्शुनी गेला,
सीतेच्या वनवासातील जणु अंगी राघव शेला

स्तोत्रात इंद्रिये अवघी गुणगुणती दुःख कुणाचे,
हे सरता संपत नाही चांदणे तुझ्या स्मरणाचे

_ ग्रेस

Dharitrichya kushimadhe | Bahinabai Chaudhari | Marathi Song Lyrics

Dharitrichya kushimadhe | Bahinabai Chaudhari

धरित्रीच्या कुशीमधे बियबियाणं निजली,
वर पसरली माती जशी शाल पांघरली

बीय डरारे भूमीत सर्व कोंब आले वर,
गहिवरल शेत जस अंगावरती शहार

ऊनवार्‍याशी खेळता एका एका कोंबांतून,
प्रगटली दोन पान जशी हात ती जोडून

टाळ्या वाजवती पान दंग देवाच्या भजनी,
जशी करती करुणा होऊ दे रे आबादानी

दिसामासा होय वाढ रोप झाली आता मोठी,
आला पिकाला बहर झाली शेतामध्ये दाटी

कशी वार्‍यानं डोलती दाणे आले गाडी गाडी,
देव अजब गारुडी.. देव अजब गारुडी
__ बहीणाबाई चौधरी

Dharitrichya kushimadhe biyabiyan nijali,
Var pasarali mati jashi shal pangharali

Biya darare bhumit sarv komb aale var,
Gahivaral shet jasa angavarati shahar

Unnvaryashi khelata eka eka kombatun,
Pragatali don paan jashi haat ti jodun

Talya wajavati paan dang devachya bhajani,
Jashi karati karuna hovu de re Abadani

Dismasa hoya vaadh rop jhali ata mothi,
Ala pikala bahar jhali shetamadhe dati

Kashi varyan dolati dane ale gadi gadi,
Dev ajab garudi.. dev ajab garudi
_ Bahinabai Chaudhari
 

तुला पाहिले मी (Tula pahile mi by Grace)

तुला पाहिले मी नदीच्या किनारी
तुझे केस पाठीवरी मोकळे,
इथे दाट छायांतुनी रंग गळतात
या वृक्षमाळेतले सावळे!

तुझी पावले गे धुक्याच्या महालात
ना वाजली ना कधी नादली,
निळागर्द भासे नभाचा किनारा
न माझी मला अन्‌ तुला सावली

मनावेगळी लाट व्यापे मनाला
जसा डोंगरी चंद्र हा मावळे,
पुढे का उभी तू, तुझे दुःख झरते?
जसे संचिताचे ऋतू कोवळे

अशी ओल जाता तुझ्या स्पंदनातून
आकांत माझ्या उरी केवढा,
तमांतूनही मंद तार्‍याप्रमाणे
दिसे की तुझ्या बिल्वरांचा चुडा

_ ग्रेस

Bandhale mi Bandhale | Indira Sant | Marathi Kavita

Indira Sant
(Born: 4 January 1914, Died: 2000)

बांधले मी बांधले

बांधले मी बांधले, इंद्राचे तोरण बांधले
शिंपण घातले, चाफ्याचे शिंपण घातले


उन्हाचे पाटव नेसले, टाकले
वार्‍याचे पैंजण घातले, फेकले
डोळ्यांत काजळ, केवडा, अत्तर
लावले, पुसले

हर्षाचे हिंदोळे सोडले, बांधले
मयूर मनाचे रुसले, हासले
हिंदोळे हर्षाचे, मयूर मनाचे
हासले, नाचले

दिसला, लपला, चकोर मनाचा
फुलला, ढळला, बहर चंद्राचा
लामण सूर्याचा, श्रावण नेत्राचा
विझले, तेवले

_ इंदिरा संत