Natsamrat movie dialogues | Natsamrat famous dialogues | Nana patekar dialogues

 Kuni ghar deta ka ghar | Nana patekar dialogues

Natsamrat movie dialogues | Natsamrat dialogues | Dialogues from Natsamrat | Natsamrat famous dialogues | Kuni ghar deta ka ghar | Nana patekar dialogues

To be or not to be,
That is the Question
Jagava ki marava, Ha ekach sawaal aahe...

---

 

Kuni, Ghar Deta Ka Re? Ghar?
Eka tufanala kuni ghar deta ka?

Ek toofan bhinti vaachun,
Chhapra vaachun,
Manasachya maye vachun,
Devacha daye vachun,
Dongra-dongrat hindta aahe.
Jithun kuni uthavnar naahi,
Ashi jaga dhoondta aahe
Kuni, Ghar Deta Ka Re? Ghar?

---

Kuni Ghar Deta Ka Ghar Lyrics | Natsamrat 2016 | कुणी घर देता का

Kuni Ghar Deta Ka | Natsamrat | Marathi Dialogues

Kuni ghar deta ka ghar | natsamrat dialogues lyrics | Nana patekar dialogues | Natsamrat marathi natak

कुणी, घर देता का रे? घर?
एका तूफानाला कुणी घर देता का?

एक तूफान भिंती वाचून,
छपरा वाचून,
माणसाच्या माये वाचून,
देवाच्या दये वाचून,
डोंगरा डोंगरात हिंडत आहे.
जिथुन कुणी उठवनार नाही,
अशी जागा ढूंढत आहे,
कुणी, घर देता का रे? घर?

काय  रे बाळा, खरच सांगतो बाबांनो
तूफान आता थकून गेलय,
झाडा-झुडपात, डोंगर-दर्यात,
अर्ध-अधिक तुटून गेलय,
समुद्राच्या लाटांवरती,
वनव्याच्या जाळावरती,
झेप झुंज घेऊन घेऊन,
तूफान आता थकलय.

जळके तूटके पंख पालवित,
खुरडत खुरडत उडत आहे,
खर सांगतो बाबांनो,
तुफनाला तूफानपनच नडतय रे,
हे.. बाबा.. कुणी घर देता का रे? घर?

तुफनाला महाल नको,
राजवाड्याचा सेट नको,
पदवी नको, हार नको,
थैली मधली भेट नको,
एक हव लहान घर..
पंख मिटु पडण्यासाठी,
एक हवी आराम खुर्ची..
तुफनाला बसण्यासाठी,
एक तुळशी वृंदावन हवय..
मागच्या अंगणात.. सरकारांसाठी.
कुणी घर देता का रे? घर?


Kuni, Ghar Deta Ka Re? Ghar?
Eka tufanala kuni ghar deta ka?

Ek toofan bhinti vaachun,
Chhapra vaachun,
Manasachya maye vachun,
Devacha daye vachun,
Dongra-dongrat hindta aahe.
Jithun kuni uthavnar naahi,
Ashi jaga dhoondta aahe
Kuni, Ghar Deta Ka Re? Ghar?

Kay re bala, Kharach sangato babano,
Tufan ata thakun gelay,
Jhada jhudapat, dongar daryat,
Ardha adhik tutun gelay,
Samudranchya latanvarati,
Vanavyachya jalavarati,
Jhep jhunja gheun gheun,
Tufan ata thaklay.

Jalake tutake pankh palvit
Khuradat khuradat udat ahe,
Khar sangato babano,
Tufanala tufan panach nadatay re,
He..baba.. kuni ghar deta ka re? Ghar?

Tufanala mahal nako,
Rajavadyacha set nako,
Padavi nako, haar nako,
Thaili madhali bhet nako,
Ek hav lahan ghar..
Pankh mitu padanyasathi,
Ek havi araam khurchi..
Tufanala basanyasathi,
Ani baraka...
Ek tulashi vrundavan havay..
Magachya anaganat.. sarakaran sathi.
Kuni ghar deta ka re? Ghar?

---

Kuni Ghar Deta Ka Ghar is the very famous Natsamrat movie dialogue. Natsamrat marathi natak (drama) written by kavi Kusumagraj. Natsamrat is Marathi movie starring Nana Patekar as and in Natsamrat.

Natsamrat (2016)
Directer : Mahesh Manjrekar
Star Cast : Nana Patekar, Medha M. Manjrekar, Vikram Gokhale, Ajit Parab, Mrunmayee Deshpande, Neha Pendse , Sunil Barve, Jayant Wadkar
Producer : Vishwas Joshi, Nana Patekar
Story : V. V. Shirwadkar
Screenplay : Mahesh V. Manjrekar & Abhijeet Deshpande
Music : Ajith Parab

Marathi Natak played by Shreeram Lagoo.

Majhya Marathi Maticha | Kusumagraj | Marathi Song Lyrics

Majhya Marathi Maticha | Marathi Song Lyrics

माझ्या मराठी मातीचा,
लावा ललाटास टिळा,
हिच्या संगाने जागल्या,
दरयाखोर्यांतील शिळा.

हिच्या कुशीत जन्मले,
काळे कणखर हात,
ज्यांच्या दुर्दम धीराने,
केली मृत्यूवरी मात.

नाही पसरला कर,
कधी मागायास दान,
स्वर्णसिंहासनापुढे,
कधी लवली ना मान.

हिच्या गगनात घुमे,
आद्य स्वातंत्र्याची द्वाही,
हिच्या पुत्रांच्या बाहूत,
आहे समतेची ग्वाही.

माझ्या मराठी मातीचा,
लावा ललाटास टिळा,
हिच्या संगे जागतील,
मायदेशातील शिळा.

Majhya marathi maticha,

Lava lalatas tila,

Hichya sangane jagalya,

Daryakhoryatil shila.

Hichya kushit janmale,

Kale kanakhar haat,

Jyanchya durdam dhirane,

Keli mrutuwari maat.

Nahi pasarala kar,

Kadhi magayas daan,

Swarn sinhasanapudhe,

Kadhi lavali maan.

Hichya gaganat ghume,

Aadya swatatrachi dwahi,

Hichya putranchya bahut,

Ahe samatechi gwahi.

Majhya marathi maticha,

Lava lalatas tila,

Hichya sange jagatil,

Maydeshatil shila

Kusumagraj - Vishnu Vaman Shirwadkar 
(Born: 27 February 1912, Died: 10 March 1999)
Kusumagraj - Vishnu Vaman Shirwadkar. The famous Marathi poet in Indian literature.

He surano, chandra vha | Kusumagraj | Marathi Song Lyrics

He surano chandra vha | Marathi Song Lyrics

हे सुरांनो, चंद्र व्हा
चांदण्याचे कोष माझ्या
प्रियकराला पोचवा ॥

वाट एकाकी तमाची
हरवलेल्या मानसाची
बरसुनी आकाश सारे
अमृताने नाहवा ॥

Kusumagraj - Vishnu Vaman Shirwadkar.
(Born: 27 February 1912, Died: 10 March 1999)

Song: He Surano Chandra Vha
Movie or Album: Kusumagraj
Singer: Kanhopatra
Music Director: Pan.Jitendra Abhesheki
Lyricist: Kusumagraj

Pachola | Kusumagraj | Marathi Kavita

Pachola | Marathi Kavita Sangrah

आडवाटेला दूर एक माळ

तरू त्यावरती एकला विशाळ

आणि त्याच्या बिलगूनिया पदास

जीर्ण पाचोळा पडे तो उदास

उषा येवो शिंपीत जीवनासी

निशा काळोखी दडवु द्या जगासी

सूर्य गगनातुनि ओतु द्या निखारा

मूक सारे हे साहतो बिचारा

तरूवरची हसतात त्यास पाने

हसे मुठभर ते गवतही मजेने

वाटसरु वा तुडवीत त्यास जात

परि पाचोळा दिसे नित्य शांत

आणि अंती दिन एक त्या वनांत

येइ धावत चौफेर क्षुब्ध वात

दिसे पाचोळा घेरुनी तयाते

नेइ उडवुनि त्या दूर दूर कोठे

आणि जागा हो मोकळी तळाशी

पुन्हा पडण्या वरतून पर्णराशी

Adwatela dur ek maal
Taru tyavarati ekala vishala
Ani tyachya bilguniya padas
Jirna pachola pade to udas

Usha yevo shimpit jeevanasi
Nisha kalokhi dadau dya jagasi
Surya gaganatuni otu dya nikhara
Muka sare he sahato bichara

Taruvarachi hasatat tyas pane
Hase muthabhar te gavatahi majene
Vatasaru va tudavit tyas jaat
Pari pachola dise nitya shant

Ani anti din ek tya vanat
yei dhavat chaufer kshubdh vaat
Dise pachola gheuni tayate
Neyi udavuni tya dur dur kothe

Ani jaga ho mokali talashi
Punha padanya varatun parnarashi

Kusumagraj - Vishnu Vaman Shirwadkar 
(Born: 27 February 1912, Died: 10 March 1999)
Kusumagraj - Vishnu Vaman Shirwadkar. The famous Marathi poet in Indian literature.

Utha utha Chiutai | Poems for kids | Marathi Kavita

Kusumagraj - Vishnu Vaman Shirwadkar.

(Born: 27 February 1912, Died: 10 March 1999)

उठा उठा चिऊताई

उठा उठा चिऊताई
सारीकडे उजाडले
डोळे तरी मिटलेले
अजुनही, अजुनही

सोनेरी हे दुत आले
घरटयाच्या दारापाशी
डोळयांवर झोप कशी
अजुनही, अजनुही ?

लगबग पांखरे ही
गात गात गोड गाणे
टिपतात बघा दाणे
चोहींकडे, चोहींकडे,

झोपलेल्या अशा तुम्ही
आणायाचे मग कोणी
बाळासाठी चारापाणी
चिमुकल्या, चिमुकल्या ?

 बाळाचे मी घेतां नांव
जागी झाली चिऊताई
उडोनीया दुर जाई
भूर भूर, भूर भूर

__कुसुमाग्रज [By Kusumagraj]

Vishakha | Kusumagraj | Marathi Kavita

Kusumagraj - Vishnu Vaman Shirwadkar.

(Born: 27 February 1912, Died: 10 March 1999)

विशाखा(1942) हा कुसुमाग्रज यांचा काव्यसंग्रह यात एकूण ५७ कविता आहेत. त्यांची अनुक्रमे सूची पुढीलप्रमाणे-

१. दूर मनोऱ्यात
२. हिमलाट
३. स्वप्नाची समाप्ती
४. ग्रीष्माची चाहूल

५. अहि-नकूल
६. किनाऱ्यावर
७. अवशेष
८. मातीची दर्पोक्ती
९. गोदाकाठचा संधिकाल
१०. स्मृति
११. हा काठोकाठ कटाह भरा!
१२. आगगाडी व जमीन
१३. क्रांतीचा जयजयकार
१४. जालियनवाला बाग
१५. जा जरा पूर्वेकडे
१६. तरीही केधवा
१७. मूर्तिभंजक
१८. कोलंबसाचे गर्वगीत
१९. आस
२०. बळी
२१. लिलाव
२२. पृथ्वीचे प्रेमगीत
२३. गुलाम
२४. सहानुभूती
२५. सात
२६. माळाचे मनोगत
२७. ऋण
२८. उमर खय्याम
२९. विजयान्माद
३०. शेवटचे पान
३१. उषःकाल
३२. तू उंच गडी राहसि-
३३. प्रीतिविण
३४. नदीकिनारी
३५. पाचोळा
३६. बंदी
३७. आव्हान
३८. बायरन
३९. प्रतीक्षा
४०. आश्वासन
४१. प्रकाश-प्रभु
४२. मेघास
४३. भाव-कणिका
४४. ध्यास
४५. निर्माल्य
४६. जीवन-लहरी
४७. पावनखिंडीत
४८. सैगल
४९. कुतूहल
५०. अससि कुठे तू-
५१. भक्तिभाव
५२. नेता
५३. बालकवी
५४. वनराणी
५५. देवाच्या दारी
५६. टिळकांच्या पुतळ्याजवळ
५७. समिधाच सख्या

Haa Chandra | Kusumagraj | Marathi Kavita

Kusumagraj - Vishnu Vaman Shirwadkar.

(Born: 27 February 1912, Died: 10 March 1999)

हा चंद्र

या चंद्राचे त्या चंद्राशी मुळीच नाही काही नाते
त्या चंद्रावर अंतरिक्ष-यानात बसूनी माकड,मानव, कूत्री यांना जाता येते


या चंद्राला वाटच नाही, एक नेमके ठिकाण नाही
हा ही नभाचा मानकरी पण लक्ष मनांच्या इंद्रगुहांतून भटकत राही

नटखट मोठा ढोंगी सोंगी, लिंबोणीच्या झाडामागे कधी लपतो मुलाप्रमाणे
पीन स्तनांच्या दरेत केव्हा चुरुन जातो फुलाप्रमणे

भग्न मंदीरावरी केधवा बृहस्पतिसम करतो चिंतन
कधी बावळा तळ्यात बुडतो थरथर कापत बघतो आतून

तट घुमटावर केव्हा चढतो, कधी विदुषक पाणवठ्यावर घसरुन पडतो
कुठे घराच्या कौलारावरुनी उतरुन खाली शेजेवरती
तिथे कुणाची कमल पापणी हळूच उघडून नयनी शिरतो
कुठे कुणाच्या मूक्त मनस्वी प्रतिभेसाठी द्वारपाल होऊनी जगाच्या रहस्यतेचे दार उघडतो

अशा बिलंदर अनंतफंदी या चंद्राचे त्या चन्द्राशी कुठले नाते?
त्या चन्द्रावर अंतरिक्ष-यानात बसूनी शास्त्रज्ञांना जाता येते
रसीक मनांना या चंद्राला पळ्भर केव्हा डोळ्यात वा जळात केवळ धरता येते.

__कुसुमाग्रज [By Kusumagraj]

Sarnar kadhi rann prabhu | Kusumagraj | Marathi Kavita

Kusumagraj - Vishnu Vaman Shirwadkar.

(Born: 27 February 1912, Died: 10 March 1999)

सरणार कधी रण प्रभू

सरणार कधी रण प्रभू तरी
हे कुठवर साहू घाव शिरी


दिसू लागले अभ्र सभोती
विदीर्ण झाली जरी ही छाती
अजून जळते आंतर ज्योती
कसा सावरु देह परी

होय तनूची केवळ चाळण
प्राण उडाया बघती त्यातून
मिटण्या झाले अधीर लोचन
खङग गळाले भूमीवरी

पावन खिंडीत पाऊल रोवून
शरीर पिंजेतो केले रण
शरणागतीचा अखेर ये क्षण
बोलवशील का आता घरी

__ कुसुमाग्रज [By Kusumagraj]

Kolumbusache Garvageet | Kusumagraj | Marathi Kavita

Kusumagraj - Vishnu Vaman Shirwadkar.

(Born: 27 February 1912, Died: 10 March 1999)

कोलंबसाचे गर्वगीत

हजार जिव्हा तुझ्या गर्जु दे, प्रतिध्वनीने त्या समुद्रा, डळमळु दे तारे
विराट वादळ हेलकावु दे पर्वत पाण्याचे ढळु दे दिशाकोन सारे


ताम्रसुरा प्राशुन मातु दे दैत्य नभामधले, दडु द्या पाताळी सविता
आणि तयांची अधिराणी ही दुभंग धरणीला, कराया पाजळु दे पलिता

की स्वर्गातून कोसळलेला, सूड समाधान मिळाया प्रमत्त सैतान
जमवुनि मेळा वेताळांचा या दरियावरती करी हे तांडव थैमान

पदच्युता, तव भीषण नर्तन असेच चालु दे फुटु दे नभ माथ्यावरती
आणि तुटु दे अखंड उल्का वर्षावत अग्नी नाविका ना कुठली भीती

सहकाऱ्यांनो, का ही खंत जन्म खलाशांचा झुंजण्या अखंड संग्राम
नक्षत्रांपरी असीम नीलामध्ये संचरावे, दिशांचे आम्हांला धाम

काय सागरी तारु लोटले परताया मागे, असे का हा आपुला बाणा
त्याहुन घेऊ जळी समाधी सुखे कशासाठी, जपावे पराभूत प्राणा?

कोट्यवधी जगतात जीवाणू, जगती अन् मरती जशी ती गवताची पाती
नाविक आम्ही परंतु फिरतो सात नभांखाली निर्मितो नव क्षितिजे पुढती

मार्ग आमुचा रोधू न शकती ना धन ना दारा घराची वा वीतभर कारा
मानवतेचे निशाण मिरवू महासागरात, जिंकुनी खंड खंड सारा

चला उभारा शुभ्र शिडे ती गर्वाने वरती, कथा या खुळ्या सागराला
"अनंत अमुची ध्येयासक्ती अनंत अन् आशा किनारा तुला पामराला!"

__कुसुमाग्रज [By Kusumagraj]

Kavita | Kusumagraj | Marathi Kavita

Kusumagraj - Vishnu Vaman Shirwadkar.
(Born: 27 February 1912, Died: 10 March 1999)

कविता

दूरस्थ कुणी दे तुझ्या करी ही कविता
वाहते जिच्यातून त्याची जीवन सरिता


खळखळे अडखळे सुके कधी फेसाळॆ
परी अखंड शोधे वाट समुद्राकरिता

खडकाळ प्रांत तो ही जेथून निघाली
पथ शोधित आली रानातून अकेली

नच रम्य राउळे कलापूर्ण वा घाट
तीरावर तुरळक परी अंकुरती वेली

नव पर्णांच्या ह्या विरळ मांड्वाखाली
होईल सावली कुणा कुणास कहाली

कोपेल कुणी शापील कुणी दुर्वास
ह्या जळोत समिधा भव्य हवी व्रुक्षाली

"समिधाच सख्या या, त्यात कसा ओलावा,
कोठून फुलांपरि वा मकरंद मिळावा ?

जात्याच रुक्ष या, एकच त्या आकांक्षा
तव आन्तर अग्नी क्षणभर तरि फुलवावा!"

__ कुसुमाग्रज [By Kusumagraj]

Roon | Kusumagraj | Marathi Kavita

Kusumagraj - Vishnu Vaman Shirwadkar.
(Born: 27 February 1912, Died: 10 March 1999)

ऋण

पदी जळत वालुका

वर उधाणलेली हवा

जळास्तव सभोवती 

पळतसे मृगांचा थवा

पथी विकलता यदा 

श्रमुनि येतसे पावला

तुम्हीच कवी हो, दिला 

मधुरसा विसावा मला !

अहो उफळला असे 

भवति हा महासागर

धुमाळुनि मदांध या 

उसळतात लाटा वर,

अशा अदय वादळी 

गवसता किती तारवे

प्रकाश तुमचा पुढे 

बघुनि हर्षती नाखवे !

असाल जळला तुम्ही 

उजळ ज्योति या लावता

असाल कढला असे, 

प्रखर ताप हा साहता,

उरात जखमातली 

रुधिर-वाहिनी रोधुनी

असेल तुम्हि ओतली 

स्वर-घटात संजीवनी !

नकोत नसली जरी 

प्रगट स्मारकांची दळे

असंख्य ह्रदयी असती

उभी आपुली देवळे

__कुसुमाग्रज [By Kusumagraj]

Anamveera | Kusumagraj | Marathi Kavita

Kusumagraj - Vishnu Vaman Shirwadkar.
(Born: 27 February 1912, Died: 10 March 1999)

अनामवीरा

अनामवीरा, जिथे जाहला तुझा जीवनान्त
स्तंभ तिथे ना कुणी बांधला, पेटली ना वात


धगधगता समराच्या ज्वाला या देशासाठी
जळावयास्तव संसारातून उठोनिया जाशी

मूकपणाने तमी लोपती संध्येच्या रेषा
मरणामध्ये विलीन होसी, ना भय ना आशा

जनभक्तीचे तुझ्यावरी नच उधाणले भाव
रियासतीवर नसे नोंदले कुणी तुझे नाव

जरी न गातील भाट डफावर तुझे यशोगान
सफल जाहले तुझेच हे रे तुझे बलिदान

काळोखातूनी विजयाचा हे पहाटचा तारा
प्रणाम माझा पहिला तुजला मृत्यूंजय वीरा

__कुसुमाग्रज [By Kusumagraj]

Nirop | Kusumagraj | Marathi Kavita

Kusumagraj - Vishnu Vaman Shirwadkar.
(Born: 27 February 1912, Died: 10 March 1999)

निरोप

गर्दीत बाणासम ती घुसोनि
चाले, ऊरेना लव देहभान
दोन्ही करांनी कवटाळूनीया
वक्ष:स्थळी बालक ते लहान


लज्जा न, संकोच नसे, न भीती
हो दहन ते स्त्रीपण संगरात
आता ऊरे जीवनसूत्र एक
गुंतोनी राहे मन मात्र त्यात

बाजार येथे जमला बळींचा
तेथेही जागा धनिकांस आधी
आधार अश्रूसही दौलतीचा
दारिद्र्य दु:खा दुसरी उपाधी

चिंध्या शरीरावरी सावरोनी
राहे जमावात जरा उभी ती
कोणी पहावे अथवा पुसावे?
एकाच शापातून सर्व जाती

निर्धार केला कसला मानसी
झेपाउनी ये ठिणगीप्रमाणे
फेकूनिया बाळ दिले विमाने
व्हावे पुढे काय प्रभूच जाणे

"जा बाळा जा, वणव्यातुनी या
पृथ्वीच आई पुढती तुझी रे
आकाश घेईं तुजला कवेंत
दाही दिशांचा तुज आसरा रे"

ठावे न कोठे मग काय झाले
गेले जळोनीं मन मानवाचे
मांगल्य सारे पडले धुळीत
चोहीकडे नर्तन हिंस्त्रतेचे!

__कुसुमाग्रज [By Kusumagraj]

Navalakh talapati deep vijeche yethe | Kusumagraj | Marathi Kavita

Kusumagraj - Vishnu Vaman Shirwadkar.
(Born: 27 February 1912, Died: 10 March 1999)

नवलाख तळपती दीप विजेचे येथ

नवलाख तळपती दीप विजेचे येथ
उतरली तारकादळे जणू नगरात

परि स्मरते आणिक करते व्याकुळ केव्हा
त्या माजघरातिल मंद दिव्याची वात !

वाऱ्यावर येथिल रातराणि ही धुंद
टाकता उसासे, चरणचाल हो मंद
परि स्मरतो आणिक करतो व्याकुळ केव्हा
त्या परसामधला एकच तो निशिगंध !

हेलावे भवती सागर येथ अफाट
तीरावर श्रीमान इमारतींचा थाट
परि स्मरतो आणिक करतो व्याकुळ केव्हा
तो नदीकिनारा आणि भंगला घाट !

बेहोष चढे जलशांना येथिल रंग
रुणझुणता नूपुर जीव बने निःसंग
परि स्मरतो आणिक करतो व्याकुळ केव्हा
तो आर्त मला जो ऐकविलास अभंग !

लावण्यवतींचा लालस येथे विलास
मदिरेत माणकापरी तरारे फेस
परि स्मरती आणिक करती व्याकुळ केव्हा
ते उदास डोळे, त्यातिल करुण-विलास !

__कुसुमाग्रज [By Kusumagraj]

Jallianwala bagh | Kusumagraj | Marathi Kavita

Kusumagraj - Vishnu Vaman Shirwadkar.
(Born: 27 February 1912, Died: 10 March 1999)

जालियनवाला बाग

रक्ताचे नच ओघळ सुकले अजुनि क्रुसावरचे
विरले ना ध्वनि तुझ्या प्रेषिता, अजुनी शब्दांचे


मंगल तव गीतांचा होतो मंदिरात घोष-
"प्रेम, शांती अन् क्षमा यामधे वसतो परमेश !"

आणि आज हे तुझ्या पताका ज्यांच्या हातात
निःशस्त्रांच्या रक्तामांसामधे नाहतात

मर्दांच्या बंदुका उडाल्या मुलाबायकात
जगजेत्यांच्या प्रराक्रमाची स्फूर्तिप्रद रीत !

पाचोळ्यापरि पडली पाहुन प्रेतांची रास
नयन झाकले असशिल देवा, तूं अपुले खास;

असेल ही वा सैतानाची प्रभूवरी मात
एक जखम अन् नवीन येशू, तुझ्या काळजांत !

__कुसुमाग्रज [By Kusumagraj]

Kusumagraj - Vishnu Vaman Shirwadkar.
(Born: 27 February 1912, Died: 10 March 1999)

जोगीण

साद घालशील
तेव्हाच येईन
जितकं मागशील
तितकच देईन


दिल्यानंतर
देहावेगळ्या
सावलीसारखी
निघून जाईन.

तुझा मुगुट
मागणार नाही
सभेत नातं
सांगणार नाही

माझ्यामधल्या
तुझेपणात
जोगीण बनून
जगत राहीन.

__कुसुमाग्रज [By Kusumagraj]

Prithviche Premgeet | Kusumagraj | Marathi Kavita

Kusumagraj - Vishnu Vaman Shirwadkar.
(Born: 27 February 1912, Died: 10 March 1999)

पृथ्वीचे प्रेमगीत

पृथ्वीचे प्रेमगीत
युगामागुनी चालली रे युगे ही
करावी किती भास्करा वंचना

किती काळ कक्षेत धावू तुझ्या मी
कितीदा करु प्रीतीची याचना

नव्हाळीतले ना उमाळे उसासे
न ती आग अंगात आता उरे
विझोनी आता यौवनाच्या मशाली
ऊरी राहीले काजळी कोपरे

परी अंतरी प्रीतीची ज्योत जागे
अविश्रांत राहील अन् जागती
न जाणे न येणे कुठे चालले मी
कळे तू पुढे आणि मी मागुती

दिमाखात तारे नटोनी थटोनी
शिरी टाकिती दिव्य उल्काफुले
परंतु तुझ्या मूर्तीवाचून देवा
मला वाटते विश्व अंधारले

तुवा सांडलेले कुठे अंतराळात
वेचूनिया दिव्य तेजःकण
मला मोहवाया बघे हा सुधांशू
तपाचार स्वीकारुनी दारुण

निराशेत सन्यस्थ होऊन बैसे
ऋषींच्या कुळी उत्तरेला ध्रृव
पिसाटापरी केस पिंजारुनी हा
करी धूमकेतू कधी आर्जव

पिसारा प्रभेचा उभारून दारी
पहाटे उभा शुक्र हा प्रेमळ
करी प्रीतीची याचना लाजुनी
लाल होऊनिया लाजरा मंगळ

परी दिव्य ते तेज पाहून पूजून
घेऊ गळ्याशी कसे काजवे
नको क्षूद्र शृंगार तो दुर्बळांचा
तुझी दूरता त्याहुनी साहवे

तळी जागणारा निखारा उफाळून
येतो कधी आठवाने वर
शहारून येते कधी अंग तूझ्या
स्मृतीने उले अन् सले अंतर

गमे की तुझ्या रुद्र रूपात जावे
मिळोनी गळा घालुनीया गळा
तुझ्या लाल ओठातली आग प्यावी
मिठीने तुझ्या तीव्र व्हाव्या कळा

अमर्याद मित्रा तुझी थोरवी अन्
मला ज्ञात मी एक धुलिःकण
अलंकारण्याला परी पाय तूझे
धुळीचेच आहे मला भूषण

__कुसुमाग्रज [By Kusumagraj]

Ja Jara Purvekade | Kusumagraj | Marathi Kavita

Kusumagraj - Vishnu Vaman Shirwadkar.
(Born: 27 February 1912, Died: 10 March 1999)

जा जरा पूर्वेकडे

वाळवण्टी कोरता का एक श्वानाचे मढे ?
जा गिधाडांनो, पुढे
जेथ युद्धाची धुमाळी गंज प्रेताचा पद
जा जरा पूर्वेकडे !


आणि रक्ताच्या नद्या हो वाहती धारोष्णशा
भागवा तेथे तृषा,
ढीग साराया शवांचा तेथ लागे फावडे,
जा जरा पूर्वेकडे !

गात गीते जाउ द्या हो थोर तांडा आपुला,
देव आहे तोषाला
वर्षता त्याचा दयाब्धी राहता का कोरडे ?
जा जरा पूर्वेकडे !

तेथ देखा आग वेगाने विमाने वर्षती,
थोर शास्त्रांची गती
धूळ आणि अग्नि यांच्या दौलती चोहीकडे
जा जरा पुर्वेकडे !

खङ्ग लावूनी उराला बायकांना वेढती,
आणि दारी ओढती,
भोगती बाजार-हाटी मांस आणि कातडे
जा जरा पूर्वेकडे !

आर्त धावा आइचा ऐकून धावे अर्भक
ना जुमानी बंदुक
आणि लोंबे संगिनीला छान छोटे आतडे
जा जरा पूर्वेकडे !

हा दयेने ईश्वराच्या काळ आहे चालता,
व्यर्थ येथे राबता,
व्यर्थ तेथे शोणिताचे वाहुनी जाती सडे
जा जरा पूर्वेकडे !

आणि येताना पवाडे संस्कृतीचे गा जरा,
डोलु द्या सारी धरा,
मेघमालेतून आम्हा शांततेचे द्या धडे
जा जरा पूर्वेकडे !

__ कुसुमाग्रज [By Kusumagraj]
[चीन-जपानी युद्धांत चाललेले राक्षसी अत्याचार या कवितेत अभिप्रेत आहेत]

Jhad | Kusumagraj | Marathi Kavita

Kusumagraj - Vishnu Vaman Shirwadkar.
(Born: 27 February 1912, Died: 10 March 1999)

झाड - कुसुमाग्रज

एकदा मध्यरात्रीच्या नीरवेतून मी ऐकला होता एक भयानक चीत्कार पलिकडच्या परसात असलेल्या एका वृक्षाच्या काळ्याशार पानघुटमटातून उफ़ाळलेला.
कोणत्या तरी पक्षाची प्राणान्तिक किंकाळी जी फ़ोडीत गेली दहा दिशांच्या तटस्थ तावदानी काचा, भ्रमिष्टपणाने धावली सैरावैरा अंतराळात आणि कोसळली पुन्हा चेंदामेंदा होऊन त्याच वृक्षाच्या फ़ांद्यांतून साचलेल्या काळोखाच्या तळ्यामध्ये. नंतर त्या किंकाळीला फ़ुटत होते धुमारे चिणलेल्या पण तीव्र स्वरांचे, रात्रीच्या केसाळ काजळी त्वचेमध्ये घुसत होते अनकुचीदार झटके फ़ांद्यांतून फ़ुटणार्या अपस्मारांचे. सार्या जगाबरोबर झोपी गेलेले ते झाड अकस्मात झाले होते जागे कोठल्या तरी दानवी अत्याचाराने, आणि झाले होते स्वतःच एक अगतिक वेदनेचे वारूळ पृथ्वीच्या छातीतून उमाळलेले आणि शृतिहीन आकाशाला हाक मारणारे. देव जाणे काय घडले असेल त्या पानांच्या दुनियेमध्ये. आले असेल एखादे जहर काळे रानमांजर अमावास्येच्या योनीतून बाहेर सरपटलेले क्रूर चमकत्या नजरेतून ठिणग्यांचे बुंद डाळणारे एका फ़ांदीवरुन दुसर्या फ़ांदीवर ललसत्या नखाळ पंजांनी चडणारे. त्याने अचानक अखेरच्या तळावरुन घेतली असेल उशी टाकली असेल झेप उषःकालाचे राजवर्खी स्वप्न पाहणार्या एखाद्या निद्रिस्त गोजिरवाण्या पाखरावर. मृत्यूच्या करवती दातांत जागृत झालेल्या त्या पाखराने फ़ोडली असेल पहिली भीषण किंकाळी आणि तुकड्यातुकड्याने शरीर फ़ुटत असताना घातल्या असतील त्या व्याकूळ विझणार्या हाका भोवतालच्या विश्वाला. नसेल रानमांजर असेल कदाचित घुबडही असेल कदाचित एखादा अजगरी सर्प कृतान्ताचे विळखे घालीत बुंध्यावरुन सरकणारा, असेल काहीही; पक्षा-ऐवजी कुरतडली गेली असतील कदाचित त्याची पिलेही, पण एक खरे की त्या दहा मिनिटांच्या काळात परिसरातील एकाही वृक्षाचे एकही पान हालले नाही, काहीही शहारले नाही, काहीही उसासले नाही क्षणार्धात झाले पुन्हा सारीकडे शांत्–शांत! दूर झालो मी खिडकीपासून पुन्हा मोठा केला रेडियोचा मंदावलेला गाज आणि शिलगावला मेजावरचा दिवा. कोठल्या तरी केंद्रातील विलायती संगीताच्या इंद्रमहिरापी उभ्या राहिल्या माझ्या खोलीतील विषण्ण हवेवर, आणि प्रकाशाच्या सोनेरी रेषांनी त्यांना मिठी मारली माहेरवासी अधीरतेने; सावल्यात साखळेल्या भिंती मुक्त झाल्या त्यांनी धारण केले प्रचंड आकार पहाडासारखे आणि उभे केले माझ्या सभोवार एक स्नेहमय शक्तिशाली आश्वासन, आयुष्यात पहिल्यांदाच दिलासा वाटला मला की मी पक्षी नाही

- कुसुमाग्रज [By Kusumagraj]