Lagale maan paratichya watevarati | Guru Thakur | Marathi Kavita

लागले मन परतीच्या वाटेवरती

लागले मन परतीच्या वाटेवरती
व्याकुळ डोळे आता मागती भेट तुझी ओझरती


वळीव वेडा आठवणींचा रोज अताशा भीजवून जातो
अर्ध्यारात्री अवचित गात्री स्पर्श तुझे मोहरती
लागले मन परतीच्या वाटेवरती

नकोस थांबू पैलतटावर पुन्हा मांडु ये डाव पटावर
पुन्हा सावरु जरी बहरले अडसर अवतीभवती
लागले मन परतीच्या वाटेवरती

चुकले कोठे कधी कुणाचे या सा-याचे नको खुलासे
जखमांवरल्या खपल्या सावध निमित्त शोधित फिरती
लागले मन परतीच्या वाटेवरती

विरहाच्या वणव्यात जळाले तुझ्या नि माझ्या मधले कुंपण
आणि जळाले माझे मीपण, शरण तुला मी पुरती
लागले मन परतीच्या वाटेवरती

_गुरु ठाकूर